16/2016 ΤριμΕφΛάρ (Μετά την εκκρεμοδικία, επιτρεπτή εκχώρηση απαίτησης για ικανοποίηση της οποίας ασκείται το δικαίωμα διάρρηξης καταδολιευτικής σύμβασης, το οποίο ως παρεπόμενο μεταβιβάζεται με την εκχώρηση χωρίς κατά νόμο μεταβολή στο πρόσωπο των αρχικών διαδίκων)

16/2016 Τριμελούς Εφετείου Λάρισας

Πρόεδρος: Γρηγ. Παπαδημητρίου Εισηγήτρια: Μαρία-Μάριον Δερεχάνη Δικηγόροι: Κων. Ντιζές, Ανδρ. Χατζηλάκος, Αχιλ. Γκατζηρούλης

Μετά την εκκρεμοδικία, επιτρεπτή εκχώρηση απαίτησης για ικανοποίηση της οποίας ασκείται το δικαίωμα διάρρηξης καταδολιευτικής σύμβασης, το οποίο ως παρεπόμενο μεταβιβάζεται με την εκχώρηση χωρίς κατά νόμο μεταβολή στο πρόσωπο των αρχικών διαδίκων αλλά η δίκη συνεχίζεται με τους ίδιους έως την περάτωσή της, δυνατή όμως η άσκηση από τον εκδοχέα (ειδικό διάδοχο) αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης, και το πρώτον στο Εφετείο ή τον ΑΠ.

{…} Από τη διάταξη του άρθρου 80 ΚΠολΔ, κατά την οποία «αν, σε δίκη που εκκρεμεί μεταξύ άλλων, τρίτος έχει έννομο συμφέρον να νικήσει κάποιος διάδικος, έχει δικαίωμα έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης να ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση για να υποστηρίξει το διάδικο αυτόν», προκύπτει ότι με την πρόσθετη παρέμβαση δεν υποβάλλεται αυτοτελής αίτηση παροχής εννόμου προστασίας, αλλά απλώς σκοπείται η υποστήριξη ή η απόκρουση της εκκρεμούς αρχικής αίτησης παροχής προστασίας και η ικανοποίηση του επιδιωκόμενου σκοπού του κυρίου διαδίκου (Β. Βαθρακοκοίλης ΚΠολΔ, Α’ τόμος, 1994, υπό άρθρο 80, αρ. 1, 8, Ν. Νίκας ΠολΔ, τόμος Ι, 2003, παρ. 29, αρ. 1, σελ. 376 επ.). Η πρόσθετη παρέμβαση ασκείται σε κάθε στάση της δίκης έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης (άρθρο 80 ΚΠολΔ – Ν. Νίκας ό.π., αρ. 7, σελ. 381), σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την αγωγή, δηλαδή με κατάθεση ιδιαίτερου δικογράφου και κοινοποιείται σε όλους τους διαδίκους (άρθρο 81 παρ. 1 ΚΠολΔ).

Εξάλλου, κατά το άρθρο 225 ΚΠολΔ, η επέλευση της εκκρεμοδικίας δεν στερεί τους διαδίκους από την εξουσία να μεταβιβάσουν το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα ή να συστήσουν εμπράγματο δικαίωμα (παρ. 1). Η μεταβίβαση του επιδίκου πράγματος ή δικαιώματος ή η σύσταση εμπραγμάτου δικαιώματος δεν επιφέρει καμία μεταβολή στη δίκη. Ο ειδικός διάδοχος έχει δικαίωμα να ασκήσει παρέμβαση (παρ. 2). Αν ο εναγών μεταβίβασε το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα ή σύστησε εμπράγματο δικαίωμα, δεν μπορεί να προταθεί εναντίον του έλλειψη νομιμοποιήσεως, εκτός αν η απόφαση που θα εκδοθεί δεν δεσμεύει τον ειδικό διάδοχο (παρ. 3). Ως μεταβίβαση, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, θεωρείται κάθε μορφή ειδικής διαδοχής στο επίδικο πράγμα ή δικαίωμα είτε αυτή είναι εκούσια, στηριζομένη στη δικαιοπρακτική βούληση των διαδίκων, είτε είναι αναγκαστική, που γίνεται με διάταξη νόμου ή με μονομερή πολιτειακή πράξη, εφόσον δεν συνιστά πρωτότυπο τρόπο κτήσεως του επίδικου πράγματος ή δικαιώματος.

Συνεπώς, μετά την εκκρεμοδικία, είναι επιτρεπτή η εκχώρηση της απαιτήσεως, για την ικανοποίηση της οποίας ασκείται το δικαίωμα διαρρήξεως της προσβαλλόμενης ως καταδολιευτικής συμβάσεως, το οποίο, ως παρεπόμενο, μεταβιβάζεται με την εκχώρηση (ΑΚ 458), χωρίς τούτο να επιφέρει κατά νόμο μεταβολή στο πρόσωπο του αρχικού διαδίκου, με υποκατάσταση του εκδοχέα στην θέση αυτού, αλλά το δικαστικό συνάλλαγμα συνεχίζεται, με τους ίδιους διαδίκους έως την περάτωση της δίκης, με μόνη δικονομική δυνατότητα του εκδοχέα (ειδικού διαδόχου) να ασκήσει παρέμβαση (ΑΠ 1475/2010), έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ακόμη και για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου ή και του Αρείου Πάγου (ΟλΑΠ 1/1996, ΑΠ 1136/2013, ΑΠ 1345/2009) και η οποία φέρει το χαρακτήρα της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης (άρθρο 83 ΚΠολΔ – Ν. Νίκας ΠολΔ, τόμος ΙΙ, 2005, παρ. 65, αρ. 10, σελ. 246).

Εν προκειμένω, η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «Τράπεζα Π. ΑΕ» άσκησε, το πρώτον στην παρούσα κατ’ έφεση δίκη, με το από 17.11.2014 (αριθμ. εκθ. κατ. 1092/18.11.14) δικόγραφο, αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της εφεσιβλήτου, επικαλούμενη, προς θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός της, ότι, μετά την εκ της ενδίκου εφέσεως αναβίωση της εκκρεμοδικίας, κατέστη ειδική διάδοχος αυτής (εφεσιβλήτου – ενάγουσας) με τη μεταβίβαση – εκχώρηση σ’ αυτήν της επιδίκου απαιτήσεως, προς ικανοποίηση της οποίας ζητήθηκε με την ένδικη αγωγή η διάρρηξη ως καταδολιευτικών των επιδίκων απαλλοτριώσεων, ζητώντας η μεταξύ των κυρίων διαδίκων εκκρεμής δίκη να αποβεί υπέρ της τελευταίας (εφεσιβλήτου). Η πρόσθετη αυτή παρέμβαση, στην οποία προσδιορίζεται ειδικώς, κατά τα ανωτέρω, το έννομο συμφέρον της προσθέτως παρεμβαίνουσας προς άσκηση αυτής, ασκήθηκε παραδεκτώς (άρθρα 81, 83 και 225 ΚΠολΔ), ενόψει και του ότι καταχωρίσθηκε εμπροθέσμως, κατ’ άρθρο 220 ΚΠολΔ, στο κτηματολογικό φύλλο του σχετικού βιβλίου του Κτηματολογικού Γραφείου Τ. του επιδίκου ακινήτου (που φέρει ΚΑΕΚ …), με αριθμό …/8.12.2014 (βλ. το σχετικό πιστοποιητικό καταχώρησης εγγραπτέας πράξης του ανωτέρω Κτηματολογικού Γραφείου) και είναι νόμιμη (άρθρα 83 και 225 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να συνεκδικασθεί με την ως άνω έφεση, λόγω της πρόδηλής της συνάφειας ως εκ της σχέσεώς τους κυρίου και παρεπόμενου (άρθρο 31 παρ. 1, 246, 285 και 524 παρ. 1 ΚΠολΔ). {…}