496/2017

Πρόεδρος: Μαρία Τσιρωνίδου Δικηγόροι: Κων. Ντιζές, Άγγ. Γιουρέλης

Η αγωγή αποζημίωσης για την πλήρη αξία ολικά καταστραφέντος πράγματος περιλαμβάνει και την ελάσσονα μερική καταστροφή χωρίς μεταβολή αγωγικής βάσης.

Αποζημίωση κυρίου για την αξία του καταστραφέντος και το διαφυγόν κέρδος εκ της στέρησης εκμετάλλευσής του.

Μερική καταστροφή, λόγω αδυναμίας καλλιέργειας, αγρού εξ αποκλειστικής υπαιτιότητας ΤΟΕΒ (νπιδ), που μετέτρεψε όμορη αρδευτική τάφρο σε ταμιευτήρα ύδατος με αποθήκευση ποσοτήτων υδάτων, δίχως αναγκαία έργα (όπως στεγανοποίηση τοιχωμάτων) προς αποτροπή διείσδυσής τους στην εφαπτόμενη επίδικη έκταση του αγρού.

Απορριπτέα ένσταση συνυπολογισμού στη ζημία του κέρδους εκ καταβληθείσας ήδη από το εναγόμενο αποζημίωσης, ως και εξ ευρωπαϊκής επιδότησης για αγρανάπαυση, αφού δεν πρόκειται για ωφέλειες αιτιωδώς συνδεόμενες με τη ζημία, καθόσον η μεν πρώτη αφορά αποζημίωση για διαφυγόν ετήσιο μίσθωμα λόγω στέρησης εκμετάλλευσης του επίδικου τμήματος, διαφορετική από την αιτούμενη αποζημίωση για την αξία του καταστραφέντος ακινήτου, ενώ η επιδότηση αποτελεί παροχή εξ άλλης αυτοτελούς έννομης σχέσης.

{…} ΙΙ. Α. Κατά τις διατάξεις του άρθρου 914 ΑΚ όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα ή υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει. Με βάση τις διατάξεις αυτές για την ύπαρξη της αδικοπραξίας και την υποχρέωση του δράστη προς αποζημίωση του παθόντος, εκτός από την επέλευση της ζημίας απαιτείται: α) η ζημία αυτή να προξενήθηκε από το δράστη παράνομα και υπαίτια, ήτοι από δόλο ή αμέλεια (άρθρο 330 ΑΚ), β) η παράνομη συμπεριφορά του υπαιτίου να οφείλεται σε πράξη ή παράλειψη αυτού και γ) να υφίσταται πρόσφορη (αιτιώδης) συνάφεια μεταξύ της ζημιογόνου πράξεως ή παραλείψεως και της ζημίας που επήλθε.

Β. Ακόμη από τη διάταξη του άρθρου 914 ΑΚ προκύπτει ότι, επί καταστροφής πράγματος συνεπεία αδικοπραξίας, η αποζημίωση μπορεί να περιλαμβάνει τη διαφορά της εμπορικής αξίας αυτού (πράγματος) μεταξύ των χρονικών σημείων πριν από την αδικοπραξία και μετ’ αυτήν (αδικοπραξία) που τελεί σε αντικειμενικό αιτιώδη σύνδεσμο με την τελευταία (αδικοπραξία), αδιαφόρως αν η καταστροφή είναι ολική ή μερική. Επομένως, η αγωγή με την οποία ζητείται πλήρης η εμπορική αξία λόγω ολικής καταστροφής περιλαμβάνει και την ελάσσονα αυτής μερική καταστροφή, με αποτέλεσμα το δικαστήριο να μπορεί να επιδικάσει μερικώς την απαίτηση χωρίς απ’ αυτό να μεταβάλλεται η βάση της αγωγής (βλ. ΑΠ 493/2015 Νόμος).

Γ. Τέλος από τις διατάξεις των άρθρων 914, 297 και 298 ΑΚ προκύπτει ότι όποιος παράνομα και υπαίτια καταστρέφει ξένο πράγμα έχει υποχρέωση να καταβάλει, ως αποζημίωση, στον κύριο του πράγματος, όχι μόνο την αξία αυτού αλλά και το διαφυγόν κέρδος από τη στέρηση της δυνατότητας εκμεταλλεύσεως του πράγματος καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από της καταστροφής του ως της πληρωμής της αξίας του (βλ. ΟλΑΠ 705/79, ΟλΑΠ 1/97 Νόμος).

{…} IV. Από τις ένορκες καταθέσεις … αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι κυρία ενός αγρού, μετά από οριστική διανομή του αναδασμού, με αριθμό τεμαχίου 645, συνολικής εκτάσεως 112.750 τμ κατά τους παρακάτω τίτλους κτήσεως και 100.297,60 τμ μετά από πρόσφατη εμβαδομέτρηση (βλ. το προσκομιζόμενο από την ενάγουσα από Απριλίου 2003 τοπογραφικό διάγραμμα του εν λόγω αγροτεμαχίου του τεχ/γου πολ. μηχανικού Α. Γ.), που βρίσκεται στη θέση «Γ.» ή «Τ.» της κτηματικής περιφέρειας Π., του ομώνυμου Δήμου και Υποθηκοφυλακείου Λ., ο οποίος συνορεύει ανατολικά και βόρεια με χάνδακα, δυτικά με ιδιοκτησίες Γ.Μ. και νότια με δρόμο.

Τον αγρό αυτό απέκτησε η ενάγουσα και συγκεκριμένα: 1) το προς δυσμάς τμήμα αυτού, εκτάσεως 40.000 τμ, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/29.1.1990 συμβολαίου γονικής παροχής αγρού, αξίας 3.000.000 δρχ (ή 8.804 €), του συμβολαιογράφου Δ. Ζ., που νόμιμα μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Λ. στον τόμο … αριθμός …, και 2) το προς ανατολάς τμήμα αυτού εκτάσεως 72.250 τμ, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/12.10.1989 πωλητηρίου συμβολαίου αγρού (αντί τιμήματος 8.730.000 δρχ ή 25.619,96 € και όπως εκτιμήθηκε από την εφορία 14.550.000 δρχ ή 42.699,93 €) του ιδίου ως άνω συμβολαιογράφου, που νόμιμα μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Λ. στον τόμο … αριθμός …. Ο αγρός αυτός καλλιεργείται από την ενάγουσα με σιτάρι και βαμβάκι.

Κατά το μήκος της βόρειας και ανατολικής πλευράς του ο εν λόγω αγρός εφάπτεται με τον αρδευτικό αποστραγγιστικό χάνδακα, «Α.», από τον οποίο διέρχεται η ροή ύδατος προς την αρδευτική διώρυγα που βρίσκεται στην περιοχή, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες άρδευσης των γεωργικών εκτάσεων της ευρύτερης κτηματικής περιφέρειας Π.. Στις αρμοδιότητες του εναγόμενου ΝΠΙΔ ανήκει η διοίκηση, λειτουργία, συντήρηση των εγγειοβελτιωτικών έργων (εν προκειμένω και του εν λόγω αρδευτικού αποστραγγιστικού χάνδακα) και ειδικότερα, μεταξύ άλλων, η διοίκηση των υδάτων, η ρύθμιση χρήσης τους και η διανομή αυτών, η μέριμνα για τη σύνταξη μελετών και την κατασκευή ή συμπλήρωση έργων καθώς και η διοίκηση, συντήρηση και λειτουργία των έργων που υφίστανται και αυτών που θα εκτελεστούν (άρθρο 5 του καταστατικού του Τοπικού Οργανισμού Εγγείων Βελτιώσεων).

Μετά το καλοκαίρι του έτους 2006 και έκτοτε, το βορειανατολικό τμήμα του ακινήτου της ενάγουσας, που συνορεύει με τον προαναφερόμενο (αρδευτικό αποστραγγιστικό) χάνδακα και συγκεκριμένα έκταση 12 στρεμμάτων, κατέστη ακατάλληλη για οποιαδήποτε γεωργική καλλιέργεια, διότι ένα μέρος της κατακλύζεται από νερά, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ στο υπόλοιπο έχει γίνει και υπόγεια διείσδυση νερών από τα τοιχώματα της τάφρου, με αποτέλεσμα το έδαφος να έχει καταστεί βαλτώδες. Η παρουσία των υδάτων αυτών στο επίδικο τμήμα και η ζημιά που αυτά (ύδατα) προκαλούν στην καλλιέργεια του επιδίκου τμήματος των 12 στρεμμάτων, οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα, ήτοι αμέλεια (των οργάνων) του εναγομένου ΝΠΙΔ, καθώς αυτό μετέτρεψε την αρδευτική αποστραγγιστική τάφρο σε ταμιευτήρα ύδατος (δηλ. σε δεξαμενή νερού), στον οποίο αποθηκεύονται μεγάλες ποσότητες υδάτων, δίχως να υπάρχουν τα απαιτούμενα έργα, ούτε και έλαβε τα αναγκαία μέτρα (όπως στεγανοποίηση τοιχωμάτων της τάφρου), προκειμένου να αποτραπεί η διείσδυση των υδάτων από την εν λόγω τάφρο στην επίδικη έκταση του αγρού (που εφάπτεται με την τάφρο), ήτοι να αποτραπεί τόσο η κατάκλιση του τμήματος αυτού με επιφανειακά ύδατα όσο και η διά της διηθήσεως διείσδυση υπόγειων υδάτων στην επίδικη έκταση, δηλ. το εναγόμενο παρέλειψε ενέργειες που επιβάλλονται και από την καλή πίστη και τις κρατούσες αντιλήψεις. Εξαιτίας των ανωτέρω παράνομων και υπαίτιων πράξεων και παραλείψεων των αρμοδίων οργάνων του εναγομένου ΝΠΙΔ, το επίδικο τμήμα του αγρού εμβαδού 12 στρεμμάτων έχει καταστεί ανεπίδεκτο καλλιέργειας.

Η κρίση του Δικαστηρίου αυτού για το ότι το τμήμα αγρού της ενάγουσας, το οποίο υπέστη ζημία και δεν μπορεί να καλλιεργηθεί, ανέρχεται σε 12 στρέμματα και όχι σε 19 στρέμματα, όπως η ενάγουσα αβάσιμα ισχυρίζεται με την αγωγή της, στηρίζεται στο γεγονός ότι το εναγόμενο κατέβαλε στην ενάγουσα ως αποζημίωση για τα έτη 2007, 2008 και 2009 το συνολικό ποσό των 2.280 € [το οποίο δεν αρνείται η ενάγουσα ότι έλαβε (βλ. προτάσεις της στο Δικαστήριο αυτό)], με βάση τις προσκομιζόμενες από αυτό σχετικές καταστάσεις αποζημιώσεων από επιτροπή εκτίμησης ζημιών, που ορίστηκε με απόφαση του ΔΣ του εναγομένου, και μετά από διαπίστωση της ζημιάς σε έκταση 12 στρεμμάτων του αγρού της [βλ. προσκομιζόμενες από το εναγόμενο σχετικές καταστάσεις της επιτροπής εκτίμησης ζημιών, που ορίστηκε με απόφαση του ΔΣ του εναγομένου για τα έτη 2007, 2008, 2009, και αφορούν στην καταβολή αποζημίωσης στην ενάγουσα (όπως και σε άλλους δικαιούχους), όπως αυτή (αποζημίωση) προκύπτει από το εμβαδόν της επίδικης έκτασης επί την τιμή ανά στρέμμα ανάλογα με το είδος της καλλιέργειας (90 € και 60 € καθαρά / το στρέμμα για βαμβάκι αντίστοιχα για τα έτη 2007 και 2009 και 40 € καθαρά / το στρέμμα για σίτο σκληρό για το έτος 2008), για την κάλυψη (αποθετικής) ζημίας της περιουσίας της (ενάγουσας) από την αδυναμία καλλιέργειας της επίδικης έκτασης, με την έννοια του διαφυγόντος κέρδους κάλυψης του (ετήσιου) μισθώματος της επίδικης έκτασης για τα ως άνω έτη – γεγονός που συνάγεται και από την αναφορά στις προτάσεις του εναγομένου ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (σελ. 10), ότι με το ποσό αυτό που εισέπραξε η ενάγουσα θα μπορούσε να μισθώσει ανάλογης έκτασης και μορφολογίας αγρό, τον οποίο θα καλλιεργούσε], σε συνδυασμό με τη μη ύπαρξη έγγραφης διαμαρτυρίας εκ μέρους της ενάγουσας προς το εναγόμενο για την αποζημίωση που λάμβανε από το τελευταίο (εναγόμενο) για τα προαναφερόμενα έτη και αφορούσε τη ζημιά στην έκταση μόνο των 12 στρεμμάτων και όχι στην έκταση των 19 στρεμμάτων, όπως ισχυρίζεται η ενάγουσα, αλλά και με τη μη διατύπωση επιφύλαξης, για την επικαλούμενη από αυτήν ζημιά σε μεγαλύτερη έκταση του αγρού της, στις ως άνω καταστάσεις αποζημιώσεων, κατά την είσπραξη της ως άνω αποζημίωσης για την έκταση των 12 στρεμμάτων και την υπογραφή στις ως εν λόγω καταστάσεις αποζημίωσης.

Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου δεν αναιρείται 1) από την κατάθεση του μάρτυρα της ενάγουσας και αδελφού της ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά το μέρος της αναφοράς του στο σύνολο της έκτασης του αγρού της ενάγουσας που καταστράφηκε ολοσχερώς, την οποία και προσδιορίζει σε 19 στρέμματα, δίχως να δίνει πειστική εξήγηση γιατί το εναγόμενο την αποζημίωσε (όπως και ο ίδιος ανέφερε σε άλλο σημείο της κατάθεσής του ότι για τα έτη 2007, 2008 και 2009 η αδελφή του έχει λάβει αποζημίωση από το εναγόμενο) για ζημία σε μικρότερη έκταση του αγρού της (12 στρέμματα) και όχι για την μεγαλύτερη έκταση των 19 στρεμμάτων, που ισχυρίζεται ότι υπέστη ζημία ο αγρός της ενάγουσας, ενώ δεν ανέφερε ότι η ζημιά στο επικαλούμενο υπόλοιπο τμήμα των 7 στρεμμάτων προκλήθηκε αργότερα, μετά τη σύνταξη και της τελευταίας κατάστασης αποζημιώσεων του έτους 2009 (βλ και προσκομιζόμενες από το εναγόμενο σχετικές καταστάσεις αποζημιώσεων χωραφιών των ετών 2007, 2008, 2009) και 2) από την προσκομιζόμενη από την ενάγουσα από 7.12.2007 αίτησή της προς το ΔΣ Π. (του Δήμου Π. με αριθ. πρωτ. …./7.12.2007), με την οποία ζήτησε την αντικατάσταση του παρακάτω τμήματος του χωραφιού της στη θέση «Α.», επικαλούμενη ότι από την συνολική έκταση του χωραφιού της των 113 στρεμμάτων, τα 14 στρέμματα κατακλύζονται από νερά τους καλοκαιρινούς μήνες και άλλα 5 περίπου υποβαθμίζονται λόγω της υπόγειας διείσδυσης του νερού, κατάσταση που έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή των στρεμμάτων αυτών.

Εξάλλου ο μάρτυρας της ενάγουσας, αναφορικά με την αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγομένου ΝΠΙΔ και την μη καλλιέργεια της έκτασης κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου επί λέξει ότι «Είμαι ο αδερφός της ενάγουσας. … Το ασμάκι είναι στραγγιστικό, από τη στιγμή που έκλεισε, δημιουργήθηκε ένα φράγμα κι έτσι έγινε αποθήκη νερού. Το ΤΟΕΒ το έκανε για να αποθηκεύει νερό, το καλοκαίρι … Τα χωράφια της ενάγουσας ανήκουν στην κτηματική περιοχή του Π. … και η αδερφή μου τα καλλιεργούσε με σιτάρι και βαμβάκι. Τα επίδικα είναι αγροτικές εκτάσεις και η αξία τους ανέρχεται σε 2.500 – 3.500 € το στρέμμα. Τα χωράφια είναι παραγωγικά και είχαν πολύ καλή απόδοση… Ο ΤΟΕΒ αποζημίωνε την αδερφή μου (με κάποιο ενοίκιο κατά κάποιο τρόπο) ποσού 50 € μέχρι το 2010… Η αδερφή μου είναι αγρότισσα κατά κύριο επάγγελμα και πρώην τραπεζικός υπάλληλος. Ο ΤΟΕΒ δημιούργησε την αποθήκη νερού χωρίς να φτιάξει έργα για να σωθεί το χωράφι, απλά το έκλεισαν με αποτέλεσμα το χωράφι να πνιγεί από τα νερά … Τώρα πλέον το χωράφι έχει γίνει βάλτος και η βλάβη δεν αποκαθίσταται … Το χωράφι πλέον άσπρισε και δεν μπορεί να καλλιεργηθεί, έχει τελειώσει … Ο ΤΟΕΒ έλεγε ότι θα μας αντικαταστήσουν τα καταστραμμένα χωράφια με άλλα, σε άλλη περιοχή… Για το 2007, 2008 και 2009 έχει λάβει (η ενάγουσα) αποζημίωση (από το εναγόμενο), τότε υπόσχονταν πως θα τ’ αντικαταστήσουν γι’ αυτό και δεν πρόβαλε αντίρρηση για την αποζημίωση…».

Εξάλλου και ο μάρτυρας του εναγομένου και Διευθυντής του ΤΟΕΒ Π., κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, μεταξύ άλλων, για την ζημιά στον αγρό της ενάγουσας και την αλλαγή της εν λόγω αρδευτικής αποστραγγιστικής τάφρου σε ταμιευτήρα, επί λέξει ότι «…Το πρόβλημά τους το γνωρίζω, υπάρχει λάσπη στο όριο της ιδιοκτησίας Ζ. και με το ασμάκι το έδαφος έχει λασπώδη υφή, αλλά δεν είναι κατακλυσμένο από νερό όπως λένε. Η έκταση με νερό είναι γύρω στο ένα στρέμμα και με λασπώδη υφή γύρω στα 8-10 στρέμματα και αυτό συμβαίνει την περίοδο του καλοκαιριού. Το χειμώνα και συγκεκριμένα μετά το Σεπτέμβρη πέφτει η στάθμη του νερού … πράγματι υφίστανται ζημία οι καλλιεργητές γιατί παίρνουν μειωμένη παραγωγή από τα χωράφια τους, που αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα προβλήματα. … Η ζημιά έγινε από διήθηση του νερού δηλαδή είχε εισχωρήσει υπογείως το νερό. Θα μπορούσαν βέβαια να γίνουν έργα, αλλά τα παρακείμενα είχαν πάντα πρόβλημα… Σε περίπτωση που αποκατασταθούν τα έργα, πιστεύω ότι θα μπορέσει να καλλιεργηθεί το χωράφι σε ένα δύο χρόνια. Η αξία του χωραφιού ανά στρέμμα ανέρχεται στα 1.200 – 1500 €. Επίσης δεν είναι ταμιευτήρας, όπως λένε, αλλά ασμάκι. Εμείς δεν έχουμε ευθύνη, γιατί αν το ασμάκι ήταν άδειο το χωράφι δεν θα πάθαινε ζημιά. Τα νερά στο ασμάκι εμείς τα ρίχνουμε. Εγώ είμαι Διευθυντής του ΤΟΕΒ από το 2008… Το ΤΟΕΒ έφραξε την κανονική ροή. Το φράγμα στο ασμάκι το κάναμε εμείς με την έγκριση της Νομαρχίας. Την άδεια από την Νομαρχία την πήραμε με μηχανικό. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άδεια, όργανο του ΤΟΕΒ έκανε αυτό το φράγμα. Αν δεν υπήρχαν τα φράγματα δεν θα υπήρχε νερό και θα υπήρχε ξηρασία…».

Με βάση τα προαναφερόμενα ο αγρός της ενάγουσας κατά την έκταση των 12 στρεμμάτων υπάρχει μεν φυσικά και αυτή (ενάγουσα) διατηρεί το δικαίωμα κυριότητας επί αυτού (εν λόγω τμήματος του αγρού), πλην όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τον προορισμό του, αφού δεν είναι δυνατή η οποιαδήποτε γεωργική εκμετάλλευση του επιδίκου τμήματος (βλ. και ΕφΑθ 11789/1987 Νόμος). Σύμφωνα με τα ανωτέρω η ενάγουσα για την επίδικη έκταση των 12 στρεμμάτων υπέστη ζημία 14.400 €, διότι η αξία της εν λόγω έκτασης του αγρού, σύμφωνα με την προηγηθείσα (ανωτέρω υπό ΙΙΒ) μείζονα σκέψη της παρούσας, ανερχόμενη στο ποσό των 24.000 € (12.000 τ.μ. Χ 2 € το τμ) [αξία και κατά την κατάθεση της αγωγής και κατά τον χρόνο της επ’ ακροατηρίω συζητήσεως της αγωγής του στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο], μειώθηκε εξαιτίας της ως άνω υπαίτιας και άδικης πράξης και παράλειψης του εναγομένου, στο ποσό των 9.600 €. Πρέπει λοιπόν μετά την κατ’ ουσίαν απόρριψη του κυρίου αιτήματος της κρινόμενης αγωγής (περί ολικής καταστροφής του επιδίκου τμήματος του αγρού) να γίνει εν μέρει δεκτό το επικουρικό έλασσον αίτημα επιδίκασης αποζημίωσης για την μερική καταστροφή της εν λόγω έκτασης του αγρού αυτού, ανερχόμενης στο ποσό των 14.400 €.

Σημειώνεται ότι, ο (επικουρικός) ισχυρισμός του εναγομένου, περί συνυπολογισμού κέρδους και ζημίας, που πρόβαλε και με τις προτάσεις του στο Δικαστήριο αυτό, επικαλούμενο ότι θα πρέπει να αφαιρεθούν από το ποσό της αποζημίωσης α) το συνολικό ποσό αποζημίωσης των 2.280 €, ως κέρδος της ενάγουσας, που κατέβαλε το εναγόμενο στην πρώτη (ενάγουσα) για την αποκατάσταση της ζημίας της από την αδυναμία καλλιέργειας της επίδικης έκτασης του αγρού της για τα έτη 2007, 2008 και 2009, με βάση τις προσκομιζόμενες από αυτό σχετικές καταστάσεις αποζημιώσεων από επιτροπή εκτίμησης ζημιών, που ορίστηκε με απόφαση του ΔΣ του εναγομένου, και μετά από διαπίστωση της ζημιάς στην εν λόγω έκταση [βλ. προσκομιζόμενες από το εναγόμενο σχετικές καταστάσεις της επιτροπής εκτίμησης ζημιών, που ορίστηκε με απόφαση του ΔΣ του εναγομένου για τα έτη 2007, 2008, 2009, και αφορούν στην καταβολή αποζημίωσης στην ενάγουσα, με το ανωτέρω περιεχόμενο, όπως προαναφέρθηκε], με το οποίο, ποσό των 2.280 € που εισέπραξε η ενάγουσα, θα μπορούσε να μισθώσει ανάλογης έκτασης και μορφολογίας αγρό τον οποίο θα καλλιεργούσε για τα ίδια ως άνω έτη και β) το συνολικό ποσό των 17.100 €, που αντιστοιχεί στο ποσό των 150 € ανά στρέμμα για το επίδικο τμήμα και για το χρονικό διάστημα από το έτος 2007 έως το 2012, που καταβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ενάγουσα ετησίως ως επιδότηση, έστω δηλωμένου (του επίδικου τμήματος αγρού) ως αγρανάπαυσης, κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι δεν πρόκειται για ωφέλειες που συνδέονται αιτιωδώς με την ζημία, αφού η μεν υπό στοιχ. α’ επικαλούμενη παροχή, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στην ως άνω (υπό στοιχ. ΙΙ Γ) μείζονα σκέψη, αφορά αποζημίωση για κάλυψη, κατά το νόμο, και άλλης (αποθετικής) ζημίας της, (διαφυγόν ετήσιο μίσθωμα) από την στέρηση της χρήσης και της δυνατότητας εκμεταλλεύσεως του επιδίκου τμήματος για το διάστημα των ετών 2007, 2008 και 2009, διαφορετικής από την αιτούμενη αποζημίωση για την αποκατάσταση της αξίας του (καταστραφέντος) επιδίκου ακινήτου, η δε υπό στοιχ. β’ παροχή, αποτελεί παροχή από άλλη αυτοτελή έννομη σχέση.

Τέλος το εναγόμενο ισχυρίζεται, επικουρικά, ότι η κρινόμενη αγωγή ασκείται καταχρηστικά, διότι η ενάγουσα 1) έχει αποζημιωθεί για την επίδικη έκταση που αφορά τα έτη 2007 – 2009 με το συνολικό ποσό αποζημίωσης 2.280 €, ποσό με το οποίο θα μπορούσε η ενάγουσα να εκμισθώσει άλλον, ανάλογης έκτασης και μορφολογίας, αγρό, τον οποίο θα καλλιεργούσε και ότι σε συνδυασμό με την αποζημίωση που θα συνέχιζε να λαμβάνει από το εναγόμενο, δεν θα υφίστατο οικονομική ζημία από την μη καλλιέργεια της έκτασης αυτής, 2) δεν δέχθηκε η ενάγουσα να της καταβάλει το εναγόμενο αποζημίωση για τα επόμενα καλλιεργητικά έτη (από το 2010 και έκτοτε) και 3) όταν εισέπραττε από το εναγόμενο τα προαναφερόμενα ποσά της αποζημίωσης για τα ως άνω έτη (2007 – 2009) ουδέποτε διατύπωσε κάποιο παράπονο ή επιφύλαξη για το ύψος του ποσού. Όμως, τα παραπάνω περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα, δεν συνιστούν την επικαλούμενη κατάχρηση, κατά την έννοια του άρθρου 281 του ΑΚ και επομένως ο σχετικός ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί.

Περαιτέρω, συνεπεία της αδικοπραξίας αυτής η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη συνιστάμενη στην στενοχώρια, ανησυχία και έντονη δυσαρέσκεια που αυτή δοκίμασε, για την αποκατάσταση της οποίας το Δικαστήριο αυτό κρίνει ότι πρέπει να υποχρεωθεί το εναγόμενο να της καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση. Με βάση τα προαναφερόμενα, και τους κανόνες της κοινής πείρας και της λογικής και λαμβανομένου υπόψη από το Δικαστήριο του συνόλου των περιστάσεων, του βαθμού του πταίσματος του εναγόμενου, του είδους της προσβολής, της βλάβης που προξενήθηκε, των συνθηκών τέλεσης της προσβολής, ενόψει και της περιουσιακής καταστάσεως των μερών και της κοινωνικής καταστάσεως της ενάγουσας, η χρηματική ικανοποίηση που δικαιούται η ενάγουσα ανέρχεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, στο ποσό των 500 €, το οποίο κρίνεται εύλογο.

V. Ενόψει των παραπάνω, η κρινομένη αγωγή, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως κατ’ ουσίαν βάσιμη (ως προς το επικουρικό αίτημά της περί μερικής καταστροφής της επίδικης έκτασης) και να υποχρεωθεί το εναγόμενο, να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 14.900 €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση…