159/2017 (Μικροδιαφορά)

Ειρηνοδίκης: Παρθένα Μουτρουπίδου Δικηγόροι: Κων. Βελησσαρίου

Μη καταβολή υπό μισθωτή λογαριασμού φυσικού αερίου εκ σύμβασης παροχής στο όνομα εκμισθωτή.

Ο εκμισθωτής φέρει κατά νόμον όλα τα βάρη του μισθίου. Ενδοτικού δικαίου η ρύθμιση, διότι δυνατή συμφωνία ότι ο μισθωτής θα υποχρεούται σε καταβολή άνω βαρών, οπότε υπόχρεος έναντι των δικαιούχων είναι μεν ο εκμισθωτής, αλλά υποχρέωση μισθωτή καταβολής σε αυτόν των καταβληθέντων.

{…} Η ενάγουσα στην ένδικη αγωγή της ισχυρίζεται ότι υπέγραψε με τον εναγόμενο σύμβαση πώλησης φυσικού αερίου και του χορήγησε κωδικό πελάτη … για τις ανάγκες της οικίας του. Ότι ο εναγόμενος για το διάστημα που αναφέρεται στην κρινόμενη αγωγή, δεν εξόφλησε την οφειλή του για την κατανάλωση του φυσικού αερίου και ότι η συνολική ανεξόφλητη οφειλή του, ύστερα από τον περιορισμό του αιτήματός της με δήλωση του πληρεξουσίου της δικηγόρου που καταχωρήθηκε στα πρακτικά η οποία επαναλήφθηκε με τις προτάσεις, ανέρχεται στο ποσό των 2.282,73 €, όπως αυτό ειδικότερα αναλύεται, εκδοθέντων δε και των σ’ αυτήν αναφερομένων τιμολογίων. Κατόπιν αυτών, ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος με απόφαση, που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλει το ποσό των 2.282,73 € με το νόμιμο τόκο, ύστερα από τον περιορισμό του αιτήματός της με δήλωση του πληρεξουσίου της δικηγόρου που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, η οποία επαναλήφθηκε με τις προτάσεις, από την επομένη της επίδοσης της κρινόμενης αγωγής και μέχρι την εξόφληση και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική της δαπάνη.

Με το περιεχόμενο αυτό η ένδικη αγωγή για το παραδεκτό της οποίας πληρώθηκε το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ποσοστά, που αναλογούν υπέρ του ΤΝ και ΤΑΧΔΙΚ, αρμόδια καθ’ ύλην και κατά τόπο φέρεται να δικαστεί στο Δικαστήριο αυτό (άρθρ. 14 παρ. 1α και 22 ΚΠολΔ) για να συζητηθεί με την προκειμένη ειδική διαδικασία των μικροδιαφορών (άρθρ. 466 – 472 ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 513 επ., 345 και 346 ΑΚ, 907, 908 και 176 ΚΠολΔ. Πρέπει συνεπώς η αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης … αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα εταιρεία παροχής φυσικού αερίου συνήψε με τον εναγόμενο σύμβαση σύνδεσης και παροχής φυσικού αερίου για τις ανάγκες της οικίας του που βρίσκεται στην πόλη της Λ., με αριθμό σύμβασης …/16.12.2008, κωδικό πελάτη …, αριθμό μετρητή … και με καταμέτρηση της σχετικής κατανάλωσης ανά δίμηνο κατά τη διάρκεια του έτους. Περαιτέρω και στα πλαίσια εκτέλεσης της ανωτέρω σύμβασης, η ενάγουσα εταιρεία παρείχε στον εναγόμενο φυσικό αέριο, πλην όμως ο τελευταίος παρότι ήταν συμβατικά υπόχρεος δεν κατέβαλε κανονικά τους λογαριασμούς του.

Ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι το ακίνητο στο οποίο υπήρχε η ως άνω παροχή φυσικού αερίου ήταν μισθωμένο και ως εκ τούτου δεν ευθύνεται ο ίδιος για την πληρωμή της αξίας των τιμολογίων που ειδικότερα αναφέρονται στην κρινόμενη αγωγή, αλλά ο μισθωτής που μίσθωνε το ακίνητό του κατά το χρόνο που αναφέρεται στα επίδικα τιμολόγια. Πλην όμως, σύμφωνα με το άρθρ. 590 ΑΚ, ο εκμισθωτής και εν προκειμένω ο εναγόμενος, φέρει τα βάρη του μισθίου και τους φόρους που τον βαρύνουν. Βάρη επί του μισθίου, τα οποία φέρει ο εκμισθωτής, νοούνται τα επί του εκμισθωθέντος πράγματος βάρη δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, όπως π.χ. τα τέλη ύδρευσης, αποχέτευσης, αποκομιδής απορριμμάτων κλπ. Η ως άνω διάταξη είναι ενδοτικού δικαίου για αυτό δεν αποκλείεται συμφωνία μεταξύ των μερών, βάσει της οποίας ο μισθωτής θα υπέχει υποχρέωση καταβολής των βαρών και φόρων. Όμως και μετά τη συμφωνία αυτή, έναντι των δικαιούχων (π.χ. δημοσίων, ΟΤΑ) υπόχρεος προς καταβολή θα είναι ο εκμισθωτής, ο οποίος επιβαρύνεται, ενώ η συμφωνία αναδίδει τις συνέπειές της μεταξύ εκμισθωτή και μισθωτή, με την υποχρέωση του τελευταίου καταβολής στον πρώτο του ποσού που καταβλήθηκε στο δικαιούχο. Συνεπώς και εν προκειμένω ο εναγόμενος ευθύνεται για την αξία της κατανάλωσης του φυσικού αερίου για το χρονικό διάστημα που αναφέρεται στην κρινόμενη αγωγή.

Ειδικότερα δεν είχε καταβάλει τα αμέσως παρακάτω αναφερόμενα χρηματικά ποσά, όπως αυτά ειδικότερα αναφέρονται στα για το λόγο αυτό εκδοθέντα από την ενάγουσα τιμολόγια, ήτοι: 1) υπ’ αριθ. …, ποσού 1.211,79 €, που ύστερα από την καταβολή ποσού 279,82 € την 23.3.2015, ποσού 70,38 € την 7.9.2016 και ποσού 165 € την 7.9.2016 απέμεινε ανεξόφλητο το ποσό των 696,59 €, που αφορά τα πάγια τέλη και αναλογικά τέλη για το χρονικό διάστημα από 29.1.2013 μέχρι 15.11.2013 καθώς και τον αναλογούντα Φ.Π.Α., (…). Το συνολικό συνεπώς ποσό της οφειλής του ανέρχεται στο ποσό των 2.282,73 €, το οποίο ο εναγόμενος, παρά τις μέχρι την άσκηση της κρινόμενης αγωγής οχλήσεις της ενάγουσας, δεν είχε καταβάλει, όπως κατέθεσε και η μάρτυρας απόδειξης.

Κατ’ ακολουθία όλων των ανωτέρω, θα πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 2.282,73 €, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της κρινόμενης αγωγής και μέχρι την εξόφληση…